پاپ فرانسیس، اصلاح طلب بود یا محافظه‌کار؟
به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه خراسان نوشت: او نه توانست حمایت اصولگرایان مذهبی را جلب کند و نه رضایت اصلاح‌طلبان را. در سال‌های پایانی پاپی‌اش، برخی چهره‌های پرنفوذ مذهبی او را به نرمش در برابر آموزه‌های سنتی متهم کردند، از جمله در موضوع همجنس‌گرایی یا مهاجرت و این تعارضات سبب شد اقتدار معنوی پاپ بیش از پیش دچار فرسایش شود.
فوت پاپ فرانسیس در حالی رقم خورد که کلیسای کاتولیک امروز بیش از همیشه دچار بحران مشروعیت، ریزش اعتقادی و فقدان نقش‌آفرینی در سطح جهانی است. گرچه رسانه‌های غربی در این سال‌ها تلاش کردند چهره‌ای مردمی و صلح‌طلب از فرانسیس بسازند، اما واقعیت عملکرد او نشان داد که فاصله زیادی با یک رهبر فراگیر جهانی دارد. از این منظر، جانشین احتمالی او با چالش‌هایی بی‌سابقه روبه‌روست؛ بازسازی اعتماد جهانی، بازتعریف نقش کلیسا در بحران‌های انسانی و مهار اختلافات درونی واتیکان از جمله این چالش‌هاست.
گزارش‌ها حاکی از آن است که جریان محافظه‌کار واتیکان پس از سال‌ها حاشیه‌نشینی، در پی احیای نفوذ خود در انتخاب پاپ آینده است. چنان چه این رویکرد غالب شود، احتمالاً شاهد عقب‌گرد کلیسا به مواضع سنتی‌تر خواهیم بود؛ رویکردی که شاید بتواند وحدت داخلی واتیکان را تا حدی ترمیم کند اما کلیسا را از دایره تحولات انسانی و اجتماعی جهان دورتر خواهد کرد.
پاپ فرانسیس را می‌توان نماد نسلی از رهبران مذهبی دانست که بیش از آن که اثرگذار باشند، تصویرسازی کردند؛ نسلی که میان شعار و عمل، میان اخلاق و مصلحت و میان رسالت و رسانه گرفتار ماند. در جهانی که فریاد مظلومان شنیده نمی‌شود، کلیسا نیاز به رهبری دارد که نه در پشت دیوارهای واتیکان که در متن رنج انسان معاصر حاضر باشد.
