از این نویسنده

  • اقتصادنیوز: در بستر تغییرات پارادایمی فلسفه‌های شناختی در عصر مدرن و تشکیک در ایده‌های مطلق‌نگر، انسان مدرن به تدریج از تلاش برای یافتن ایده‌های آرمانی، یگانه و کمال‌گرا دست می‌کشد. آن زمان که حماسه به تراژدی بدل شد و قهرمان به انسان معمولی، رفته‌رفته اتوپیای موعود به مثابه امر موهوم کنار گذاشته شد و جای خود را به امر واقع، رویکردهای واقع‌نگر و روش‌های تجربه‌گرایانه سپرد. بشر نیز به تدریج پذیرفت که خواستن الزاما توانستن نیست و توانستن نیز تضمینی برای شدن نمی‌دهد. حالا دیگر وعده‌های بزرگ یا از روی فریب بود یا محصول غفلت و نادانی می‌نمود.نمود عینی چنین تغییری را می‌توان در آخرین انتخاب آکادمی سلطنتی علوم سوئد در اعطای جایزه نوبل اقتصاد به «آبیجیت بانرجی»، «استر دوفلو» و «مایکل کریمر» برای پژوهش در حوزه «روش‌های تجربی برای کاهش فقر جهانی» دریافت. جایی که جایزه بزرگ نوبل اقتصاد نه به یک ایده بزرگ برای مساله‌ای کلان، بلکه به ایده‌های اجرایی‌تر و قابل‌کنترل‌تر برای مسائلی در مقیاس‌های کوچک‌تر اعطا شده است. این سه پژوهشگر حوزه اقتصاد توسعه، بر مبنای نظریه‌های اقتصاد خردی، با به‌کارگیری روش آر.سی.تی یعنی آزمایش‌های کنترل‌شده تصادفی، بر روی سیاست‌های قابل اجرا با ضریب اطمینان بالا درباره اثرات علت و معلولی متمرکز شده، و به نتایج متقن درباره مکانیزم ایجاد فقر و نحوه مقابله کارآمد با آن دست یافته‌اند. «دنیای اقتصاد» در نشستی با حضور اقتصاددانان و علاقه‌مندان به حوزه اقتصاد، به بررسی ایده‌ها و مدل‌های ارائه شده توسط نوبلیست‌های ۲۰۱۹ پرداخت. گزارش بخش‌هایی از این نشست را در ادامه بخوانید.

  • همزمان با شروع بررسی صلاحیت وزرای کابینه دولت دوازدهم، بحث بر سر ویژگی‌ها، کارکردها و نیز اهداف ساختار‌های بوروکراتیک کشور در حلقه‌های سیاستی و کسب‌و‌کار بالا گرفته است؛ فرض کنیم با وجود اینرسی‌های گسترده در ساختارهای بوروکراتیک و تضاد منافع موجود در درون و بین نهادهای حاکمیتی، وزرا می‌توانند اقدامات معناداری در مقابل بحران‌های عظیم پیش‌روی کشور داشته باشند.

  • میراث دولت روحانی در چهار سال آینده بر اساس میزان اجماعی رقم خواهد خورد که می‌تواند با سایر قوه‌ها و بازیگران کلیدی کشور ایجاد کند. دلیل این امر آن است که چالش‌های اساسی کشور در مقطع کنونی به مرحله‌ای از گستردگی و پیچیدگی رسیده‌اند که نه می‌توان مانند گذشته از آنها چشم‌پوشی کرد و نه می‌توان به تنهایی و با ماموریت‌های بخشی برای آنان راهکار تجویز کرد.

  • رئیس‌جمهوری پوپولیست که از نخبگان اتوکشیده فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های درجه یک متنفر و بر آن است که قدرت را به مردم «واقعی» بازگرداند، با مدیرعامل بزرگ‌ترین بانک کشورش وارد جنگی تمام‌عیار می‌شود تا شهروندان و بانک‌های کوچک‌تر کشورش را از چنگال آن آزاد کند. مدیرعامل بانک وارد بازی سیاسی تمام‌عیاری برای پایان دادن به حیات سیاسی رئیس‌جمهور می‌شود و موضوع با خودداری رئیس‌جمهور از تمدید مجوز قانونی بزرگ‌ترین بانک کشور به اوج خود می‌رسد.

  • در سیاست‌های کلی برنامه ششم این‌گونه تبیین شده که متوسط رشد اقتصادی کشور در طول برنامه ششم باید 8 درصد باشد. تلاش در جهت کاستن از تبعات بحران بیکاری گسترده‌ای که تمامی ابعاد جامعه ایرانی را تهدید می‌کند، از عوامل اصلی تعیین این میزان رشد برای کشور بوده است. موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی در تحقیقات خود اقدام به برآورد سرمایه‌گذاری موردنیاز کرده است.

  • پنج‌شنبه هفته گذشته اولین هواپیما از سری سفارش‌های جدید هما ازایرباس در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست. در طول دو دهه گذشته این هواپیما تنها هواپیمای نویی بوده که وارد ناوگان هوایی ایران شده است. امکان دارد عده‌ای در نظر داشته باشند که این دستاورد دولت بعد از برجام در خرید هواپیمای دست ‌اول را در مقایسه با خرید‌های 8 فروندی فوکر و ایرباسی که در اوایل دهه هفتاد صورت گرفته بود، کمرنگ جلوه دهند.

  • صبح روز گذشته، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در طول بررسی لایحه برنامه ششم، دو تصمیم مهم در مورد سازمان بیمه سلامت و شورای‌عالی بیمه سلامت اتخاذ کردند. براساس این تصمیمات، اکثریت نمایندگان مصوب کردند، سازمان بیمه سلامت از وزارت رفاه به وزارت بهداشت منتقل شود؛ ولی با انتقال شورای‌عالی بیمه سلامت از وزارت رفاه به بهداشت مخالفت شد.

  • سیاست‌گذاری‌ در حوزه عمومی اکثر اوقات شکل تزئینات فرعی یا اصلاحات جزئی را به خود می‌گیرد. با وجود اینکه هر از گاهی سیاست‌گذاران تیزبین، فرصت‌های مهم و کمیاب را قدر می‌دانند و با تغییرات شجاعانه و گسترده، نتایج مثبت پرشماری را بر جای می‌گذارند، این‌گونه حرکات معمولا نادر هستند و هدف‌گذاری‌های حداکثری معمولا فجایع بزرگ‌تری را نیز به دنبال دارند.

  • صبح روز یکشنبه برای فعالان حوزه هوانوردی ایران با اخبار خوبی همراه بود. بالاخره بعد از چندین ماه افت و خیز و مذاکرات طولانی طرفین ایرانی با شرکت‌های سازنده هواپیما، قرارداد خرید 80 هواپیمای بوئینگ با حضور وزیر راه و شهرسازی، مدیر ایران‌ایر و مدیران قراردادها و فروش شرکت بوئینگ در تهران امضا شد. اهمیت نهایی شدن این قرارداد در مقطع حساس فعلی از چند بعد قابل بررسی است:

پربازدیدترین‌ها