سیاه نمایی کرده اند/چه کسی در دوران ما بخوربخور داشت؟ / بابک زنجانی ها در تمام دوران هستند

به گزارش «اقتصادنیوز»، وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت محمود احمدینژاد پس از یک سال سکوت لب به سخن گشود و از بیمهریها و برخوردهای نامناسب با دولت قبل در یک سال گذشته با برسر کار آمدن دولت یازدهم سخن گفت.
مهدی غضنفری که از یکسال گذشته در رسانهها خبر چندانی از او نبود و ترجیح داده بود در شرکتی که در امور فناوری اطلاعات و تجارت الکترونیک فعال است روزهای پس از وزارت خود را سپری کند در شماره 100 تجارت فردا با این هفتهنامه گفتوگو کرده و به نقد عملکرد دولت فعلی پرداخته است.
غضنفری به دوران گذشته فلاش بک زد و هنوز نسبت به انتقادهای نامنصفانه و غیرعادلانه آن دوران نسبت به عملکردش در عرصه تجارت و صنعت کشور گلایه دارد.
وزیر صنعت دولت دهم تاکید دارد که اقداماتی که در هشت سال گذشته یعنی در دورههای فعالیت دولت نهم و دهم انجام شد، هیچگاه به درستی به آن پرداخته نشده است.
او میگوید: تنها مسائل منفی بازگو شد و آثار مثبت، دور از چشم ماند. حتی شاهد بودیم برخی برخوردهای سیاسی با آن اقدامات صورت گرفت.
غضنفری گلایههایش را از گزارش 100 روزه دولت روحانی شروع و بیان میکند: به خاطر دارم که آقای رئیس جمهور در گزارش 100 روزه از عملکرد دولتشان اگر اشتباه نکنم، گفتند وقتی ما دولت را تحویل گرفتیم ذخایر کالاهای استراتژیک بسیار پایین بود. حتی در موردی گفتند ذخایر کشور بیشتر از دو روز پاسخگو نبود. در حالی که اطلاعات آن گزارش درست نبود.
او در ادامه اینطور میگوید: من بعداً آمارهای چند ماه بعد مربوط به دولت جدید را گرفتم و با آخرین آمار زمان خودمان مقایسه کردم و متوجه شدم برخی از ذخایر استراتژیک که ما تحویل دولت یازدهم دادیم، حتی از ذخایر چند ماه بعد بیشتر بود که اسنادش را دارم. علت آن گفته رئیس جمهور را پیگیری کردم ظاهراً گزارشی از یکی استانها درباره ذخیره سیلوها داده بودند که در آن استان ذخیره گندم به اندازه چند روز نگهداری میشد.
*دولت روحانی در ابتدای کارش به اطلاعات عمیق دسترسی نداشت
وزیر سابق صنعت ادامه میدهد: علت آن نیز به دلیل کمبود گندم نبود بلکه برای آنکه از هزینههای حملونقل گندم در آن استان بکاهیم تصمیم گرفته بودیم به جای اینکه از استانهای دوردست به آن استان گندم بدهیم، از بار کشتیهای گندم تخلیه میکردیم و به آنها میرساندیم، چرا که آن استان در نزدیکی بندری بود که گندم در آن تخلیه و بارگیری میشد.
غضنفری اضافه میکند: جای تاسف داشت که اطلاعات یک استان آن هم فقط در مورد یک کالا تبدیل به گزارش وضعیت همه ذخایر استراتژیک و در سطح ملی شده بود و آن را به آقای رئیس جمهور بدهند تا ایشان در رسانه ملی اعلام کنند. به طوری که ایشان در آستانه مذاکرات مهم ژنو بفرمایند ذخایر استراتژیک کالا در کشور به درستی مدیریت نشده و با کمبود زیادی مواجهیم. بعداً هم دیدید که کمبودی رخ نداد. از این نمونهها در ارائه گزارشها در آن ماههای ابتدایی که دولت جدید تازه بر سرکار آمده بود، بسیار است.
غضنفری البته میگوید: قصد من گلایه و شکایت نیست یا از اینکه در حق ما بیانصافی شده است ناراحت باشم. منظورم جلوگیری از گسترش بدبینی و استفاده به موقع از اطلاعات است تا کار مردم سامان بگیرد. من این اعتقاد را دارم که دولت در آستانه آغاز فعالیتش به اطلاعات عمیقی نسبت به اوضاع کشور دسترسی نداشت. بسیاری از اطلاعاتش سطحی، ژورنالیستی، سیاسی و سوءگیرانه بود.
او تاکید میکند: شاید این حق را به مسئولانی که تازه آمده بودند بدهید که همه چیز را سیاه و ناامید کننده ببینند. علتش این بود که نوع گزارشی که دریافت کرده بودند چندان درست نبود. الان که خودشان میخواهند گزارش عملکرد بدهند میبینند که واقعیت آنقدرها هم در آمارهای اولیهای که به آنها داده شده بود نگرانکننده نبوده است. اکنون که نوبت ارائه گزارش عملکرد خودشان شده است مجبورند واقع بینانه گزارش عملکرد بدهند. البته وقتی آمارهای موفقیت را در افتتاحها و امثال آن گزارش میکنند از بیان پیشینه آن که زحمات دولت قبل است اجتناب کرده و کوچکترین اشارهای به آن نمیشود.
البته غضنفری تاکید دارد که شاید علت این کم اطلاعی این است که مکانیسم رد و بدل اطلاعات بین مسئولان گذشته و فعلی، مکانیسم مناسبی نبوده است.
وی یادآور میشود: نمیخواهم مقصری را پیدا کنم، یا کسی را سرزنش کنم. تنها میخواهم شواهدی را به شما نشان بدهم که نشان میدهد بسیاری از تحلیلهایی که در یک سال گذشته ارائه شد، نقص اطلاعاتی داشتهاند.
*نمیتوان گفت دولتی تخریب گر است
وزیر صنعت دولت احمدینژاد، نبود اطلاعات صحیح و استناد به اطلاعات غیرواقعی برای کشور را ضرر و آفتی برای کشور عنوان میکند و میگوید: آفت بزرگش این است که اطلاعات ناقص، دانشی را به گروه جدید منتقل نمیکند در نتیجه تصمیمگیریهای صحیح انجام نمیشود یا دیرتر انجام میشود. به اصطلاح روزمرهاش، چرخ دوباره اختراع میشود. منظورم این است که دوباره به نقطه شروع بازمیگردیم و تصور میکنیم کارهایی که انجام میدهیم همه تازه و بدیع هستند، در حالی که همین مسائل در گذشته مطرح شده بود.
او میافزاید: در حقیقت شاهدیم در حال حاضر مسائلی به عنوان کشفیات و راههای مبتکرانه و نوآورانه امروز برای اقتصاد گفته میشود که قبلاً ما هم در دفاتر کارمان آنها را به عنوان یک راهکار معمولی مطرح و بر مبنای آن تصمیمگیری میکردیم. میخواهم بگویم بسیاری از راهحلهایی که این دولت برای بهبود وضعیت اقتصادی در پیش گرفته است و به عنوان راهحلهای بدیع، نو و مبتکرانه و بسیار اثربخش ذکر میشوند همان راهحلهای جاری ما در آن مقطع بوده است. بهتر بود به جای آن مسئولان امر در دولت یازدهم زمینه تبادل اطلاعات دانشی و تجربه های قبلی را باز میگذاشتند تا از دوباره کاری جلوگیری میشد.
به اعتقاد غضنفری، فرآیند توسعه کشور، یک فرآیند پیوسته و مستمر است و کسی نمیتواند بگوید من توسعهگر هستم و دیگری تخریبگر بوده است.
وی توضیح میدهد: وقتی خوب نگاه میکنیم میبینیم همه مسئولان دولتها تلاششان در جهت توسعه بوده است. البته ممکن است سرعت و حجم برنامهها در جهت رسیدن به توسعه متفاوت باشد اما نمیتوان گفت دولتی تخریبگر است و به توسعه کشور علاقهای نداشته است. مگر چنین چیزی امکان دارد؟
او افزود: دانشی که در دل سازمانها به شکل تخصصی از سوی کارشناسان امر در آن هشت سال رشد کرد، دانش معتبری بوده که از گذشته به دولت نهم و دهم رسید و ما آن را ارتقاء دادیم. اما متاسفانه بنا به دلایلی این دانش به دولت جدید منتقل نشد. این در حالی است که در دنیا مرسوم بوده تجارب و اطلاعات دانشی هر دولتی در لایههای مختلف مدیریتی بعد از هر انتخاباتی منتقل میشود. به هرحال چون احزاب در کشور ما رشد نکردهاند و سیستم حزبی به معنای واقعی نداریم و افراد از یک شاکله حزبی بر سر کار نمیآیند طبیعی است که هر دولتی در ابتدای کار خود با ضعف و نقصهای اطلاعاتی مواجه باشد.
*بدبینی ها به دولت قبل ادامه دارد
این وزیر دولت دهم ادامه میدهد: بدبینی بسیاری در دولت فعلی نسبت به گذشته وجود دارد و البته هنوز هم تا حدودی ادامه دارد، اگرچه کمی کمرنگ شده است. این مساله به کشور آسیب وارد میکند که به یکباره خط بطلان به گذشته بکشیم و بگوییم تمام کارها در دوران گذشته غلط بوده است و یک دولت در هشت سال فعالیت خود هیچ نقطه مثبتی نداشته است.
غضنفری تاکید دارد: متاسفانه در آغاز کار دولت یازدهم مرتب گفته میشد که همه تولیدات در بخش صنعت و معدن در حال کاهش است یا عنوان میشد تولید تمام کارخانهها فلان شهرک صنعتی کاهشی است. یعنی هر سال نسبت به سال قبل، از تولید کاسته شده است. حتی این جمله را از زبان برخی مدیران شنیدم که گفته شد «ما ترمز این توقفات را میکشیم». جای تعجب داشت که اینگونه رفتار میکنند. اتفاقاً من در جایی به یکی از این مدیران عزیز گفتم سخنانی که در مورد تولیدات کشور ارائه میکنید درست نیست، یعنی اینگونه نیست که تمام آمارها با کاهش مواجه شده باشند. به همان مدیر گفتم همیشه در دورههای مختلف برخی از محصولات ما با افزایش تولید و برخی با کاهش تولید مواجه میشوند.
*چرا دولت واقع بین شده است؟
او ادامه می دهد: البته مشکلات فراوانی بود و الان هم هست اما واقعبینی با سیاهنمایی تفاوت دارد. حتی گفتم اگر به جدول مربوطه در زمینه تولید نگاه کنید مشخص است که تولید یکسری محصولات کاهش دارد اما در مقابل تولیداتی هم داریم که با افزایش مواجهاند. مگر امکان دارد در یک دوره تمام تولیدات کشور با کاهش مواجه باشند، آنوقت چگونه دولت امور اقتصاد کشور را اداره میکرد؟ البته آن مدیر گفت که به او بر اساس اطلاعاتی که دادهاند گفته است که تولید همه محصولات کاهش داشته است! اما اکنون به مناسبت هفته دولت سال ۹۳ به تازگی در روزنامه دنیای اقتصاد ۲۹ مردادماه آماری از عملکرد تولید در سالهای 1388 تا 1393 منتشر شده است که برایم جالب بود. حالا بعد از گذشت یک سال، آنچه ما گفتیم، صحتش اثبات شد و آمار صحیحی ارائه دادهاند.
وزیر سابق صنعت میگوید: در این گزارش که ظاهراً به هیات دولت ارائه شده از سیر طبیعی رشد تولیدات در خلال آن سالها میگوید. به طور مثال در بخش فولاد خام نوشته شده است که تولید در سال 1388 معادل 11.2 میلیون تن بوده است که در سال 1389 به 12.7 میلیون تن رسیده و در سال 1390 به 14.1 میلیون تن، سال 1391 به 14.9 و در نهایت در سال 1392 به 15.7 رسیده است.
او ادامه میدهد: این اعداد گویای این امر هستند که ما در هر سال در زمینه تولید فولاد خام روند کاملاً افزایشی داشتهایم. شما به سایر آمار این جدول نگاه کنید، در همه آنها رشد تولید را در خلال این سالها میبینید، البته کاهش هم بوده که من در گزارشهایم در رسانهها به آنها اشاره میکردم. مثلاً به آمار تولید شمش آلومینیوم نگاه کنید که 280 هزار تن در سال 1388، در سال 1389 به 300 هزار تن و در سال 1390 به 330 هزار تن و در سال 1391 به 340 هزار تن رسیده است. اما در سال 1392 به 300 هزار تن کاهش داشته است. خب این کاهشی است. اینها آمارهایی است که مسئولان دولت یازدهم ارائه کردهاند و به خوبی این حقیقت را نشان میدهد.
*دولت یازدهم همان آمارهای ما را در رشد تولید ارائه میکند
غضنفری در ادامه عنوان میکند: وقتی این آمارها را ما اعلام میکردیم برخی میگفتند آمارسازی است! شما ظرفیت تولید فولاد را تا این اندازه افزایش ندادهاید و تنها عددسازی و آمارسازی میکنید! من همیشه میگفتم که آمارها نوعی میراث ملی است و دست بردن در آنها مثل دروغ گفتن که حرام است، کار نادرستی است. ما هیچگاه در آمارهایی که کارشناسها میدادند دست نمیبردیم. حتی به صورت صریح اگر تولیداتی کاهش داشت اعلام میکردیم. من سعی میکردم در دوره مدیریتم واقعیتها را به مردم عزیزمان بگویم، مگر اینکه میتوانست مورد سوءاستفاده بیگانگان قرار گیرد.
*چه کسی در دوران ما بخوربخور داشته است؟
غضنفری در بخش دیگری گفتوگویش به مسایل فساد در دولت قبلی که در یکسال اخیر بیشتر نمایان شده است، تصریح میکند: اخیراً یکی از مقامات دولت جملهای را گفتند که من وقتی شنیدم بسیار متعجب شدم. ایشان گفتند؛ دوران بخوربخور تمام شد!! من مانده بودم که چه کسی در دوران ما بخوربخور داشته است؟ منظورش رئیس جمهور وقت بوده یا معاونان ایشان یا وزرا؟ تا جایی که من میدانم درآمد بسیاری از اعضای کابینه در دولت گذشته نسبت به قبل از حضورشان در دولت کاهش پیدا کرده بود.
وزیر صنعت احمدینژاد عنوان میکند: اگر کسی به هر شکل مستقیم یا غیرمستقیم، ریالی یا رانتی به یکی از اعضای دولت قبل داده اکنون بیاید، اعلام کند. بخوربخور تمام شده را برای برخی از مقامات دوران شاه می گفتند. نمیدانم این جملات چرا از دهان برخی از افراد که منصب دولتی هم دارند شنیده میشود. اگر چنین اعتقادی دارند باید از قوه قضائیه بپرسند چرا این مساله را دنبال نمیکند. چرا سربسته این موضوعات را مطرح میکنند، بیایند شفاف سخن بگویند، اعضای دولت قبل که آمادهاند و همگی در داخل کشور هستند و به راحتی به آنها دسترسی دارند. اگر خلافی انجام شده باید رسیدگی شود.
او عنوان میکند: این درست نیست حرفی را بزنیم و بعد از آن به سادگی بگذریم. حالا بعضی این جمله را به گونه دیگری میگویند که اعضای دولت مفسده اقتصادی نداشتند، آنها آدمهای پاکی بودند ولی سیاستهای دولت برای دور زدن تحریمها به گونهای بوده که رانت ایجاد کرده است و برخی مفسدهها در این سیستم رشد کرده است. پس قصه فرق کرد. اگر به این مساله اعتقاد دارند دیگر نباید به مسئولان دولت قبلی تهمت بزنند. به هر حال سیستم اقتصادی کشور ما به شکلی است که در هر دوره ممکن است فسادهایی رخ دهد که خارج از دایره دولت است.
*بابکزنجانیها در تمام دوران هستند
غضنفری در مورد ظهور افرادی مانند بابک زنجانی ادامه میدهد: این افراد در تمام دوران هستند. ما در اقتصادمان شفافیت اطلاعاتی کافی نداریم. در همه دولتهای قبل هم شفافیت کامل نداشتیم. نمیخواهم به هیچکس ایراد بگیرم اما از این دست مسائل در اقتصاد ما کم نیستند. وقتی اولین بار سر و کله ایشان در وزارت نفت پیدا میشود وزیر نفت نامه محرمانهای به وزیر اطلاعات مینویسد و از او استعلام میکند اما تا مدتها جوابی نمیگیرد، شاید علتش همین کمبود اطلاعات راجع به رفتارهای اقتصادی افراد است. خوب است در این مورد مصاحبهای با آقای قاسمی وزیر نفت سابق صورت بگیرد.
به گفته او شاید علت آن کمتوجهی است. دولت باید بتواند جریان حرکت پول و سرمایه در جامعه را رصد کند.
وی اضافه میکند: منظورم دخالت در کار بخش خصوصی و مردم نیست. دولت باید اطلاعات صحیح و شفافی در اختیار داشته باشد تا بتواند بر اوضاع تسلط داشته باشد. به همین جهت بود که در زمان دولت گذشته سامانههای اقتصادی بسیاری در وزارتخانههای اقتصادی و بانک مرکزی راهاندازی شد تا بتوانیم زمینه شفاف شدن اطلاعات را فراهم کنیم.
وزیر صنعت دولت دهم میگوید: این روزها بیشتر از گذشته نام این سامانهها را میشنویم. این مساله بسیار مهم است اگر کم توجهی شود نتیجه نیز همین میشود که امثال این افراد رشد میکنند. فرق نمیکند اکنون نیز دولت آقای روحانی باید به مساله توجه داشته باشد که به علت رانتزا بودن سیستم اقتصادی کشور و گسسته بودن نظام اطلاعات اجتماعی و اقتصادی و امنیتی کشور از گذشته تا به امروز ممکن است در زمینههایی که کمتوجهی کنند رانت شکل گیرد و دوباره افرادی با نامهای جدید متولد شوند. به همین علت به نظرم دولت در بسته خروج از رکود باید شفاف سازی کند و نگذارد ابهامی وجود داشته باشد که به رانت منجر شود.
ارسال نظر