امتیازی که به ضرر آمریکا تمام میشود/ بازگشت پوتین چگونه رویای بزرگ ترامپ را به خطر انداخت؟

به گزارش اقتصادنیوز، محمدرضا قاسمی در گزارشی در اکوایران نوشت: دونالد ترامپ در نخستین روز بازگشت به کاخ سفید وعده داد که سلطه انرژی آمریکا را در سطح جهان رقم خواهد زد. اما با گذشت هفت ماه، این هدف رئیسجمهوری آمریکا در معرض خطر قرار گرفته است؛ زیرا بزرگترین واردکننده انرژی جهان در حال گسترش نفوذ اقتصادی و ژئوپلیتیکی خود است.
به نوشته بلومبرگ، پس از سالها بیاعتنایی به جاهطلبیهای روسیه برای یک خط لوله گاز جدید که صادرات شرقمحور این کشور را بهشدت افزایش میدهد، چین در این هفته پروژه خط لوله گاز آلتای موسوم به Power of Siberia 2 را یک گام به واقعیت نزدیکتر کرد.
امتیازی که به ضرر آمریکا تمام میشود
چند روز پیش نیز پکن امتیاز مهم دیگری به زیان واشنگتن داد و برای نخستین بار در برابر یک محموله گاز طبیعی مایع (LNG) از قطب شمال که تحت تحریمهای آمریکا بود، چشمپوشی کرد.
توافق خط لوله گاز یادشده که شرکت گازپروم روسیه آن را بهعنوان یک توافق الزامآور توصیف کرده، بهطور رسمی از سوی چین مورد تایید قرار نگرفته است. تاکنون تنها یک مرتبه صادرات الانجی روسیه از قطب شمال وارد بندر بئیهای چین شده است. همچنین بعید است که پکن اشتیاق خود برای نگه داشتن طیفی از تأمینکنندگان بالقوه را از دست بدهد.
با اینحال، ارتباطاتی که روسیه را به مهمترین مصرفکننده خود مربوط میکند، بدون شک تقویت شدهاند. یکی از محققان انستیتو آکسفورد برای مطالعات انرژی معتقد است: «این پیام ژئوپلیتیکی، قابل توجه است؛ روسیه برای گاز خود نیاز به خریدار دارد و از مدتها قبل گفتمان تمایل به شرق را مطرح کرده است. چین نیز در حال محافظت از خود در برابر وابسته شدن به گاز طبیعی مایع آمریکا و ساختار معاملات مالی ایالات متحده است.»
مهمترین دستاورد سفر پوتین به پکن
توافقی در رابطه با پروژه Power of Siberia 2، شاید چشمگیرترین نتیجه سفر چهار روزه ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه، به چین باشد. پس از تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2022، صادرات انرژی روسیه به اروپا، که زمانی بزرگترین مشتری مسکو بود، متوقف شد؛ همین امر باعث شد پروژه خط لوله یادشده به پراهمیتترین بخش در زمینه یافتن مشتریان جدید در آسیا تبدیل شود.
همچنین توافق برای گسترش خطوط لوله موجود که در پکن به دست آمد، برابر با بیش از 40 میلیون تن گاز طبیعی مایع در سال است. این بدان معناست که چین شاید دیگر نیازی به واردات این میزان از الانجی که معادل بیش از نیمی از واردات گاز طبیعی مایع چین در سال گذشته میلادی است، نداشته باشد. طبق گزارشها، این خط لوله احتمالا از سال 2030 فعالیت خود را آغاز میکند.
زمانبندی تغییر نظر پکن اما تصادفی نیست. تصمیم برای دریافت گاز بیشتر از روسیه پس از آن رخ داد که ترامپ تعرفههای گستردهای را وضع کرد و شی جینپینگ، رئیسجمهوری چین، به اقدام متقابل پرداخت؛ از جمله با وضع تعرفه بر واردات الانجی آمریکا.
بیش از 6 ماه است که خریداران چینی نسبت به واردات گاز از آمریکا اقدام نکردهاند، که طولانیترین دوره از زمان جنگ تجاری پیشین در دوره نخست ریاستجمهوری ترامپ محسوب میشود.
این خط لوله بزرگترین کانال واحد برای واردات گاز به چین است و اهمیت فزاینده آن از این جهت است که اتحادیه اروپا قصد دارد واردات این سوخت از روسیه را تا پایان سال 2027 ممنوع کند.
برای نهایی کردن این توافق، روسیه احتمالا باید قیمتهای بسیار پایین در نزدیکی قیمتهای داخلی چین را بپذیرد، و در کنار آن، با تعهدات خرید ضعیف موافقت کند، که این مساله ریسک استفاده ناکافی از خط لوله را افزایش میدهد.
یکی از کارشناسان در این رابطه اعلام کرده است: «این بدان معناست که سوددهی، سوالبرانگیز میشود، اما برای مسکو، نشان دادن این موضوع که این کشور دارای یک کانال صادراتی بزرگ و بلندمدت است، از حاشیه سود اهمیت بیشتری دارد.»
همه اینها به این معناست که گاز روسیه میتواند تا اوایل دهه 2030 میلادی، 20 درصد از نیاز چین را تامین کند؛ سطحی که بالاتر از آمار 10 درصدی کنونی است.
سیگنال ژئوپلیتیکی چین به آمریکا
با اینحال، نکته این است که چین نشان دهد برای نیاز انرژی خود در آینده به الانجی آمریکا احتیاج ندارد. و این چشمانداز موجب نگرانی کاخ سفید و توسعهدهندگان الانجی در آمریکا میشود.
روسیه نیز در روزهای اخیر یک سیگنال ژئوپلیتیکی قابل توجه داشت: در این هفته نخستین محموله صنعت الانجی روسیه از پروژه Arctic LNG 2 که تحت تحریم آمریکا قرار دارد، از طریق دریا به چین صادر شد؛ اقدامی که میتواند رویکرد ترامپ در باره را در معرض آزمایش قرار دهد.
تردید چین تنها پس از دیدار پوتین در اواسط ماه اوت با ترامپ در آلاسکا، که در آن به نظر میرسید رهبر روسیه از نظر دیپلماتیک از انزوا خارج شده است، شروع به فروکش کردن کرد.
ارسال نظر