رقابت سنگین امارات با سنگاپور بر سر «تاج رمزارز» | هنگ‌کنگ بازوی رمزارزی چین در آسیا
به گزارش اقتصادنیوز، در سال‌های اخیر، خاورمیانه به‌ویژه دبی، با سرعتی خیره‌کننده در حال بازتعریف جایگاه خود در نقشه رمزارزهای جهان است. اگر تا دیروز محور تحولات کریپتو در شرق آسیا، میان هنگ‌کنگ و سنگاپور متمرکز بود، امروز خلیج فارس نیز به صحنه رقابت وارد شده است.
دبی با ترکیبی از ثروت نفتی، جاه‌طلبی تکنولوژیک و چارچوب مالی اسلامی تلاش می‌کند سهمی از «تاج رمزارز آسیا» به‌دست آورد و خود را از شهری تجاری به قطب مالی دیجیتال جهان اسلام تبدیل کند. اما این رقابت تنها اقتصادی نیست؛ بُعد ژئوپلیتیکی و نبرد بر سر نقدینگی و نفوذ مالی، آن را به یکی از مهم‌ترین رویارویی‌های قرن بیست‌ویکم در دنیای دارایی‌های دیجیتال بدل کرده است — جایی که دبی در برابر قدرت تثبیت‌شده هنگ‌کنگ صف‌آرایی می‌کند.
دبی در مسیر تبدیل شدن به پایتخت رمزارز جهان
به گزارش کوین دسک، دیگر پنهان نیست که دبی با سرعت و جاه‌طلبی، در حال رقابت با همتایان آسیایی خود برای تصاحب عنوان «پایتخت بعدی رمزارز جهان» است.
در پسِ برج‌های شیشه‌ای براق و رویدادهای پرزرق‌وبرق رمزارزی، جایی که حضور مدل‌ها و سرمایه‌گذاران بزرگ عادی است، یک استراتژی پیچیده و چندلایه در حال اجراست.
همان‌گونه که پکن با استفاده از دارایی‌های دیجیتال مصادره‌شده و از طریق هنگ‌کنگ، زیرساختی کامل برای ورود و خروج سرمایه‌های رمزارزی ایجاد کرد تا نفوذ ژئوپلیتیکی خود را در قالب یک «ارز جهانی جدید» گسترش دهد، دبی نیز در تلاش است با ترکیب هوشمندانه ثروت نفتی، پایه‌های مالی اسلامی و چارچوب‌های نظارتی خاص خود، سهمی پایدار از قلمرو رمزارزها به دست آورد.
ریشه‌های استراتژی رمزارزی دبی
رویکرد دبی برای تثبیت جایگاه خود در مرزهای دنیای کریپتو، از همان اصولی تبعیت می‌کند که سال‌هاست در استراتژی‌های کلان کشورهای خاورمیانه دیده می‌شود:
تضمین منابع حیاتی و به‌کارگیری ظرفیت‌های اجتماعی و مذهبی به‌عنوان ابزار نفوذ نرم.
در هسته این راهبرد، دبی تلاش دارد ثروت نفتیِ هدایت‌پذیر دولتی خود — از جمله صندوق‌های عظیم سرمایه‌گذاری حاکمیتی — را برای توسعه سریع زیرساخت‌هایی به کار گیرد که شرکت‌های Web3 به آن نیاز دارند و از طریق یارانه و سرمایه‌گذاری مستقیم، نوآوری‌های آینده را شتاب دهد.
رمزارز اسلامی؛ مزیت استراتژیک دبی
دبی هم‌زمان با توسعه زیرساخت‌های فناورانه، بر پایه هویت اسلامی خود نیز سرمایه‌گذاری می‌کند تا در بخش مالی اسلامی دیجیتال جایگاهی ویژه بیابد — بازاری که نزدیک به یک‌چهارم جمعیت جهان را شامل می‌شود.
ویژگی منحصربه‌فرد دبی در این است که تنها به ترویج پذیرش رمزارز بسنده نمی‌کند، بلکه به دنبال ایجاد یک اقتصاد دیجیتال منطبق با شریعت اسلامی است؛ مدلی که به‌سختی توسط رقبای غیر اسلامی قابل تقلید است و می‌تواند به هویت اقتصادی پایدار دبی تبدیل شود.
املاک بدون مالیات؛ برتری پنهان دبی
شاید مهم‌ترین برگ برنده دبی، محیط مالیاتی صفر درصدی در بخش املاک و مستغلات باشد. حتی عربستان سعودی برای معاملات ملکی نرخ مالیات ۵ درصدی تعیین کرده است.
همین ویژگی باعث شده دبی در توکنیزه‌کردن بازار املاک پیشتاز شود؛ چراکه برخلاف بسیاری از کشورها، نقل‌وانتقال دارایی در این حوزه مشمول مالیات نیست و بنابراین، معاملات ثانویه توکن‌های املاک با سهولت بیشتری انجام می‌شود.
کمتر از ۲۰ کشور در جهان فاقد مالیات بر دارایی هستند و این خلأ حقوقی ـ اقتصادی به دبی مزیتی رقابتی در تبدیل دارایی‌های سنتی و غیرنقدشونده به توکن داده است.
سقف شیشه‌ای رشد؛ وابستگی به مهاجران مالی
با این حال، هر مزیتی محدودیت‌هایی دارد. برنامه آزمایشی دبی برای توکنیزه‌کردن املاک با وجود اهمیت بالا، ممکن است در عمل با موانعی جدی مواجه شود — به‌ویژه با توجه به وابستگی شدید بخش مالی دبی به جامعه مهاجران.
برای مثال، یک آمریکایی دارنده توکن ملکی در دبی ممکن است ناخواسته با قوانین مالیاتی کشور خود دچار مشکل شود، زیرا باید هم دارایی دیجیتال خود را اظهار کند و هم سهمش از ملک واقعی را — هرچند اندک.
به گفته تحلیلگران، این وضعیت مانند یک سقف شیشه‌ای برای رشد بازار رمزارز دبی عمل می‌کند؛ زیرا صرف اتکای به ثروت نفتی و مزیت پیشگامی، برای تسلط جهانی کافی نیست.
رقابت با قدرت‌های رمزارزی آسیا
در مسیر تسلط جهانی، دبی با دو رقیب بزرگ روبه‌روست: هنگ‌کنگ و سنگاپور. هر دو از شفافیت نظارتی و نظام مالی پیشرفته برخوردارند.
در مقابل، امارات متحده عربی تحت یک ساختار نسبتاً چندپاره‌ی نظارتی عمل می‌کند؛ با نهادهایی مانند «سازمان تنظیم دارایی‌های مجازی (VARA)» که فعالیت‌ها را در سرزمین اصلی و مناطق آزاد تنظیم می‌کند، اما «مرکز مالی بین‌المللی دبی» و «بازار جهانی ابوظبی» نیز مقررات خاص خود را دارند.
هرچند دبی با نظام مالیاتی جذاب و معافیت از مالیات بر درآمد شخصی شناخته می‌شود، تازه‌واردان معمولاً با هزینه‌های عملیاتی بالایی روبه‌رو هستند که مزایای مالیاتی را خنثی می‌کند.
سیاست «اماراتی‌سازی» نیز شرکت‌ها را ملزم می‌کند که کارکنان بومی را استخدام کنند، و هزینه‌های نظارتی سالانه عملاً معادل مالیاتی دائمی است که صرف‌نظر از سودآوری باید پرداخت شود.
محدودیت‌های سنگاپور و قدرت بی‌رقیب هنگ‌کنگ
در حالی‌که بازار کوچک و مقیاس محدود جغرافیایی از ضعف‌های سنگاپور محسوب می‌شود، هنگ‌کنگ همچنان قدرت بلامنازع آسیا در رمزارز است — نه فقط به دلیل قوانین شفاف، بلکه به سبب نقدینگی عظیمی که می‌تواند بنا به دستور پکن در هر لحظه به جریان درآید.
هنگ‌کنگ؛ بازوی رمزارزی چین در آسیا
دولت هنگ‌کنگ در گزارش رسمی سال ۲۰۲۵ اعلام کرد که این شهر در شاخص جهانی مراکز مالی (GFCI) در جایگاه سوم جهان و پس از نیویورک و لندن قرار دارد.
این جایگاه نتیجه عملکرد برتر در حوزه‌های نوآوری مالی، زیرساخت، سرمایه انسانی و محیط کسب‌وکار است؛ عواملی که باعث جذب سرمایه نهادی در مقیاس جهانی می‌شوند.
هنگ‌کنگ در این رتبه‌بندی، فاصله قابل توجهی با رقبایی مانند دبی (رتبه ۱۱) و سنگاپور (رتبه ۴) دارد.
فراتر از رتبه‌ها، هنگ‌کنگ از پشتیبانی مستقیم چین در استراتژی کلان رمزارزی خود بهره‌مند است. پکن این شهر را به اهرم ژئوپلیتیکی خود در بازار کریپتو تبدیل کرده؛ به‌گونه‌ای که حتی خانواده ترامپ نیز اوایل سال جاری برای دیدار با مقامات و سرمایه‌گذاران رمزارزی به هنگ‌کنگ سفر کردند.
چین و بازی نقدینگی ژئوپلیتیکی
در حالی‌که ایالات متحده همچنان به سیاست «نگهداری صرف» ذخایر رمزارزی پایبند است و کشورهایی مانند فیلیپین خرید و نگهداری بیت‌کوین به ارزش ۱۲۲٬۶۵۱ دلار برای ۲۰ سال را پیشنهاد می‌دهند — سیاستی که منتقدان آن را به «انباشت تلفن‌های نوکیا» تشبیه کرده‌اند — چین به دنبال مدیریت فعال بازار از طریق هنگ‌کنگ است.
پکن با کنترل نقدینگی، قادر است در واکنش به فشارهای ژئوپلیتیکی، بازار را تثبیت یا تحریک کند؛ امکانی که باعث شده هنگ‌کنگ در ابعاد مقیاس و نفوذ راهبردی از دبی و سنگاپور پیشی بگیرد.
توازن قدرت در رمزارز آسیا
بدون تردید، نقشه‌راه رمزارزی دبی تلفیقی هوشمند از ثروت نفتی، مالی اسلامی و مزایای مالیاتی نوآورانه است و موفقیت‌هایی نظیر توکنیزه‌کردن بازار املاک، نشانه تمایل جدی این شهر برای پیوستن به رهبران رمزارز آسیا محسوب می‌شود.
اما فاصله در زیرساخت‌های مالی، نقدینگی و اعتماد نهادی همچنان عمیق است.
در این میان، سنگاپور با وجود نظام نظارتی بالغ خود، از قدرت نقدینگی گسترده‌ای که دبی و هنگ‌کنگ در اختیار دارند، بی‌بهره است.
ترکیب زیرساخت مالی پیشرفته، نقدینگی عظیم و دسترسی مستقیم هنگ‌کنگ به ذخایر رمزارزی چین، جایگاه این شهر را در صدر رمزارز آسیا تثبیت کرده است — جایگاهی که حتی اریک ترامپ نیز در سفر اخیر خود آن را «قدرتی جهنمی» توصیف کرد.
چالش پیش‌روی دبی
برای دبی، مأموریت روشن است: باید مزیت‌های اولیه خود را به راه‌حل‌های نقدینگی فرامرزی و مقیاس‌پذیر تبدیل کند و هم‌زمان موقعیت داخلی خود را در بخش مالی دیجیتال اسلامی تقویت کند.
تا زمانی‌که این گذار تحقق نیابد، تاج رمزارز آسیا همچنان بر سر هنگ‌کنگ و چین باقی خواهد ماند.
ارسال نظر