مافی: منع قانونی و عرفی برای موتورسواری زنان وجود ندارد | موتورسواری زنان به کاهش بار ترافیکی کمک می کند

به گزارش اقتصادنیوز، در قلب شلوغی و تراکم پایتخت که رفت‌وآمدهای روزمره را به چالشی بزرگ تبدیل کرده، پرسشی ساده اما پرچالش مطرح می‌شود: چرا وقتی زنان پشت سر مردان سوار موتور می‌شوند، هیچ مشکلی نیست، اما وقتی خودشان راکب می‌شوند، محدودیت وجود دارد؟

پروانه مافی، نماینده پیشین مجلس و عضو حزب کارگزاران، در گفتگو با «اقتصادنیوز» به بررسی این تناقض، ابعاد قانونی و عرفی موتورسواری زنان پرداخت و تأکید کرد که زمان آن رسیده است تا با نگاه منطقی و فقه پویا، زنان هم بتوانند در شهرهای بزرگ مستقل و ایمن جابجا شوند

مشروح گفتگوی پروانه مافی، فعال سیاسی اصلاح طلب با اقتصادنیوز را بخوانید:

******

خانم مافی! موتورسواری زنان با گواهینامه موضوعی است که مدت‌ها است به عنوان یک مطالبه در جامعه مطرح است. برخی آن را با رانندگی یا دوچرخه‌سواری برابر می‌دانند، اما همچنان محدودیت‌هایی وجود دارد. به نظر شما این تفاوت چه توجیهی دارد؟ چه مزایا و تأثیراتی می‌تواند داشته باشد اگر زنان بتوانند به‌صورت قانونی و با گواهینامه موتورسواری کنند؟

واقعیت این است که وقتی یک زن پشت سر مردی که محرم اوست، سوار موتور می‌شود، مشکلی ندارد؛ اما وقتی خودش راکب باشد، مسئله پیدا می‌کند. اگر اساساً این کار مشکل دارد، پس باید همه زنان از موتور استفاده نکنند،(فرض را اینطور می‌گیریم، با چنین دیدگاهی موافق نیستم) اما در عمل این تناقض وجود دارد. پس این همان پرسشی است که پاسخ منطقی ندارد.

در شهرهای بزرگ، دسترسی به نقاط مختلف بسیار دشوار شده است و هزینه‌های حمل و نقل عمومی هم بالا رفته یا دسترسی مناسبی ندارد. زنان شاغل، چه کارمند، چه بازرگان و یا فعال در کسب‌وکارهای دیگر، همگی نیاز به جابجایی دارند. پس چه اشکالی دارد که بتوانند به‌صورت قانونی و با گواهینامه موتورسواری کنند؟

این اقدام هم به صرفه‌جویی در زمان و هزینه کمک می‌کند و هم بر ترافیک شهری اثر مثبت دارد.

 زنان در سطح شهر به‌طور عملی موتورسواری می‌کنند اما همچنان محدودیت‌هایی در نظر گرفته می‌شود، مثل همین صدور گواهینامه. نظر شما درباره ابعاد شرعی و قانونی این موضوع چیست؟ آیا فقه پویا می‌تواند این محدودیت‌ها را بر اساس زمان و مکان بازنگری کند و چه راهکاری برای رفع این تناقض‌ها وجود دارد؟

هیچ منع قانونی در این زمینه نداریم و منع عرفی هم عملاً وجود ندارد، چرا که در سطح شهر زنان موتورسواری می‌کنند. درباره مراجع تقلید، منع شرعی هم باید قابلیت توجیه منطقی داشته باشد.

چگونه می‌شود زنی پشت سر مردی بنشیند مشکلی ندارد اما وقتی خودش راکب می‌شود، محدودیت ایجاد شود؟ حتی اگر نکته شرعی وجود داشته باشد، ما در فقه شیعه فقه پویا داریم و مجتهد جامع‌الشرایط می‌تواند با توجه به زمان و مکان، تصرفاتی در احکام داشته باشد.

اگر موتورسواری زنان قانونمند شود و گواهینامه دریافت کنند، چه مزایا و اثرات عملی بر زندگی شهری خواهد داشت و چرا این اقدام عقلانی است؟ 

با قانونمند شدن این موضوع و صدور گواهینامه برای زنان، مسئولیت تخلفات مشخص می‌شود و هیچ ضرری هم ایجاد نمی‌کند. علاوه بر کمک به ترافیک و تسهیل جابجایی زنان، اثرات اقتصادی مثبتی هم برای خانواده‌ها دارد. در نهایت، این اقدام عقلانی و منطقی است و نهادهایی مانند معاونت امور زنان ریاست جمهوری باید پیگیر آن باشند تا به نتیجه برسد.

اگر بخواهید به عنوان نماینده پیشین مجلس در این زمینه توصیه‌ای داشته باشید، چه می‌گویید؟

زمان آن رسیده است که نگاه‌ها را منطقی کنیم، زنان را در جابجایی شهری مستقل کنیم و محدودیت‌ها را بر اساس منطق، فقه پویا و شرایط واقعی شهرهای بزرگ بازنگری کنیم.