واکنش قائم پناه به انتقادات اصلاح طلبان از دولت/ وقتی شهردار تهران با رئیس جمهور همکاری دارد چرا دست رد به سینهٔ او بزنیم؟

به گزارش اقتصادنیوز، محمدجعفر قائم‌پناه، معاون رئیس‌جمهور در امور اجرایی در بخشی از گفتگو با انصاف نیوز، به بیان نکاتی درباره گلایه اصلاح طلبان از دولت پزشکیان و وفاق ملی پرداخت. بخشی از این گفت و گو را در ادامه می خوانید؛

برخی اصلاح‌طلبان که شمارشان هم کم نیست بر این باور هستند که انتخاب مسعود پزشکیان نتیجهٔ حمایت آنها بوده است و گلایه دارند که چرا تصویری که از دولت دیده می‌شود تصویری اصلاح‌طلبانه نیست. به عنوان چهره‌ای که اینطور شناخته می‌شوید که رویکرد اصلاح‌طلبی دارید چه پاسخی به این نقد دارید؟
 
اصلاحات باید تدریجی انجام شود و به نظر من این اتفاق رخ داده است. نمونهٔ آن همین پس گرفتن آن لایحه از مجلس بود. اصلاحات به این معناست که صدای مردم را بشنوید و با آنها لجبازی نکنید. یا دربارهٔ لایحهٔ حجاب هم به همین شکل بود که دولت صدای مردم را شنید. ده‌ها اقدام دیگر مثل تغییرات در گزینش، بازگشت اساتید و دانشجویان و… همه‌اش مبتنی بر نگاه اصلاح‌طلبانه است.
 
شاخص دیگر اصلاح‌طلبی که مبتنی بر اصول اساسی ادارهٔ امور است مدیریت علمی کشور است. شاهد هستم که دکتر پزشکیان ده‌ها جلسه با گروه‌های مختلف دانشگاهی دربارهٔ آب، برق، مسائل کشاورزی، امور اجتماعی، سیاست خارجی و… داشته و تلاش دارد که از نخبگان علمی کشور برای ادارهٔ امور استفاده کند.
 
 تاکید رئیس جمهور بر تنش‌زدایی در سیاست خارجی نیز یکی دیگر از مواردی است که حاکی از رویکرد اصلاح‌طلبانهٔ دولت است.

پزشکیان بر استفاده از مخالفان توانمند تاکید دارد

گفت‌وگو، احترام و پذیرش در مواجهه با مخالف یکی از مهمترین شاخص‌های اصلاح‌طلبی است. شعار آقای خاتمی در دوران ریاست جمهوری «زنده باد مخالف من» بود، آقای پزشکیان پا را از این هم فراتر گذاشته و او با مخالفانش هم همکاری می‌کند. بخشی از انتقاداتی که به دکتر پزشکیان می‌شود هم به همین خاطر است که چرا مخالف خودت را به کار گرفته‌ای؟!
 
نگاه رئیس جمهور مبتنی بر این است که باید با مخالف خود گفت‌وگو کنیم و اگر کسی توانمند است و می‌تواند کاری را به نحو احسن انجام دهد حتی اگر مخالف ما باشد هم باید از او استفاده کنیم تا در جهت منافع ملی از همهٔ ظرفیت‌های استفاده کنیم. همین یک رویکرد اصلاح‌طلبان است.
 
در مقابل گروهی بودند که «خالص‌سازی» می‌کردند و صرفاً از جناح و تفکر خودشان افرادی را وارد مدیریت کشور می‌کردند که رفتار اصلاح‌طلبانه‌ای نیست و ما نباید آن راه را دنبال کنیم. لازم است از همهٔ ظرفیت‌های ملی کشور و نیروی انسانی موجود استفاده کنیم.
 
البته این را هم باید یادآوری کرد که عمدهٔ حمایت از دکتر پزشکیان در انتخابات از سوی اصلاح‌طلبان بود اما گروهی از اصولگرایان و به ویژه اقوام نیز از او حمایت کردند.
 
استفاده از تمام اقوام در مدیریت کشور کار کوچکی نبود. برای اولین بار استاندار عرب در خوزستان، استاندار اهل سنت در کردستان، استاندار بلوچ و اهل سنت در سیستان و بلوچستان و همینطور در سطوح دیگر مدیریتی منصوب شدند.
 
اگر چنین رویکردی را اصلاح‌طلبانه ندانیم پس رویکرد اصلاح‌طلبی چیست؟ حضور این تعداد از زنان در کابینه و دولت آیا بر اساس رویکرد اصلاح‌طلبی نیست؟ بیشتر وزرای دولت معاونی از اقوام و یا عزیزان اهل سنت به کار گرفته‌اند. این‌ها مبتنی بر رویکرد «ایران برای ایرانیان» است.

برخی منتقدان رویکرد وفاق می‌گویند که درست است که در ظاهر تنش کمتری میان دولت و دیگر نهادهای قدرت و حتی جریان سیاسی مخالف وجود دارد اما این تنش کمتر نتیجهٔ عقب‌نشینی رئیس جمهور از وعده‌هایش بوده و یا دست کم سرعت حرکت به سمت تحقق آنها را کاهش داده است. آیا ما شاهد «همکاری با جریان مخالف» هستیم یا «عقب‌نشینی در برابر جریان مخالف»؟
 
همکاری دکتر پزشکیان با مخالفانش بر مبنای منافع ملی است. برای مثال وقتی شهردار تهران با رئیس جمهور همراهی و همکاری دارد چرا دست رد به سینهٔ او بزنیم؟!  شاید بعضی معتقد باشند که باید با او دشمنی کنیم در حالی که چنین روحیه‌ای به هیچ وجه در آقای پزشکیان نیست. روحیهٔ او مبتنی بر استفاده از همهٔ ظرفیت‌هاست.
 
اصلاح‌طلبان در زمان دولت شهید رئیسی تاکید داشتند که باید از همهٔ نیروها و ظرفیت‌ها در دولت استفاده شود و نباید فرد توانمندی به دلیل گرایش سیاسی از عرصهٔ مدیریت کشور حذف شود. اگر ما هم نگاه حذفی داشته باشیم همان انتقاد به دولت ما هم وارد خواهد بود. حذف کسانی که مثل ما فکر نمی‌کنند انحصارطلبی است.